معمای سپاه پاسداران

انرژی هسته ای حق مسلم کی؟

شاید چندی قبل در اخبار دیده یا خوانده باشید که امارات عربی متحده در ابوظبی فاز اول نیروگاه خورشیدی خود را که یکی از بزرگترین نیروگاههای خورشیدی جهان است با نام شمس یک با ظرفیت 100 مگاوات به بهرهبرداری رساند و قرار است فازهای بعدی آن شمس 2 و شمس 3 به زودی به بهره برداری برسند. خبر بسیار ساده است یک نیروگاه مفید با قیمت حدود 600 میلیون دلار ساخته شده و پس از تکمیل یک انرژی الکتریکی رایگان و عاری از آلودگی را برای اماراتی ها فراهم می کند در حالیکه سرمایه گذاری برای ساخت آن را دولت امارات پرداخت نکرده و سرمایه گذاران خصوصی داخلی و بین المللی تامین کرده اند. نیروگاه خورشیدی انرژی خود را از طبیعت به صورت رایگان دریافت می کند، نیازی به هیچ سوختی ندارد و هیچ آلاینده ای در محیط باقی نمی گذارد. 

حال به طرف دیگر این قضیه نگاه می کنیم:

یک نیروگاه هسته ای چهار دهه پیش تو سعه اش آغاز می شود و پس از انقلاب برای مدتی متوقف می شود و دوباره توسط روسها یعنی همانها که نیروگاه چرنوبیل را ساختند توسعه اش دوباره آغاز می شود. تا کنون میلیاردها دلار خرجش شده و هرگز بازده اقتصادی نخواهد داشت چرا که چندبن برابر قیمت واقعی اش برایش هزینه شده. همیشه به سوخت بسیار گران قیمت اورانیومی نیازمند است و رباله هسته ای اش برای دفن به تاسیسات جداگانه و هزینه ای سرسام آور نیاز دارد. اگر فاجعه برای نیروگاه و یا برای حمل زباله هایش رخ دهد که در طول تاریخ کوتاه انرژی هسته ای بارها اتفاق افتاده و آخرینش در ژاپن چندان از آن نگذشته، جان هزاران انسان را برای چند نسل به خطر خواهد انداخت. در ضمن به یاد داشته باشید که ذخایر اورانیوم در ایران بسیار محدود است و حتی در جهان نیز این منابع به گزارش آژانس بین المللی در کمتر از یک قرن به پایان خواهد رسید. 

خوب این طور که معلوم است مسئولین کشور ما برای تامین انرژی یک قماری را آغاز کردند که از پیش می دانستند شانسی برای برد در آن نیست. پر واضح است که کشوری که دارای دومین منابع گاز دنیاست و سومین یا چهارمین کشور دارای نفت خام است نیازی به انرژی گران قیمت و خطرناک هسته ای ندارد و اگر مسئلین ما نگران تامین انرژی برای کشور بودند می خواستند حق مسلم ما را تامین کنند به جای سرمایه گذاری چند ده میلیارد دلاری می توانستند صنعت نفت و گتز کشور را گسترش دهند تا حداقل کشورهای همسایه ما از مانبع مشترک چند برابر ما برداشت نکنند و سرمایه های ملی ما اینگونه حدر نرود ضمن آنکه اگر واقعا انرژی بیشتری اینز بود بیابانهای سوزان و گسترده کشور ما پتانسیل آن را دارد تا چند برابر انرژی الکتریکی مورد نیاز ما را تامین کنند و این جدای از پتانسیلهای موجود در انرژی باد و امواج دریا است که به راحتی انرژی پاک و ارزان قیمت را برای ما فراهم می کنند. حال یک سؤال، آیا مسئولین و متخصصان کشور ما از این حقایق آگاه نیستند؟ 

ساده انگاری است اگر بگوییم آنها نمی دانند آنها بهتر از همه ما این حقایق را می دانند فقط مردم ناآگاه ما هستند که بدون هیچ مطالعه ای صدایشان را می اندازند در گلویشان و می گویند انرژی هسته ای حق مسلم ماست در حالیکه حق مسلم ما بهداشت، آسایش، غذا، تحصیل و بسیاری چیزهای دیگر است که فهرست کردن آنها به یک کتابچه نیاز دارد. پس این حق مسلم چیست؟ و از آن کیست؟ فقط یک جواب برای این سؤال است آنها به دنبال یک اسباب بازی گران قیمت همانند آنچه دوستان کره شمالی شان دارند هستند یک بمب اتمی بی ارزش که نتوانست کاری برای شوروی کمونیستی بکند و برای هیچ کس هیچ فاید های نوخواهد داشت اما برای ما تاکنون بهای گزافی داشته است و اگر ادامه یابد بهایی باید برایش پرداخت که همه آنچه تاکنون پرداخته ایم هیچ است.